Op 14 juni komt de nieuwste single van Winston uit. En met deze laatste single van het voorjaar ga ik nog verder mijn eigen pad op: eigenzinnige muziek en dito teksten, overgoten met laagjes meerstemmigheid. Sorry, maar I love it!
Het nummer Korting in de Stripclub is toevallig ontstaan. Het was een tekst die ik als protest tegen ‘Hou je bek en bef me’ van Merel was beginnen schrijven. “Waarom moet seks altijd zo centraal staan in muziek?”
Uiteraard kennen we het antwoord op die vraag en misschien dat ik net daardoor de interesse in de tekst verloor. Of was het omdat ik niet verder kwam dan een akkoord of twee? Kortom, ik voelde ik me gewoonweg niet Dylan genoeg.
Maar toen ik enkele jaren later op een blauwe maandag mijn computer doorspitte, op zoek naar een inspiratie voor de komende Winstonplaat, botste ik op die vergane ergernis van weleer. En plots het was alsof de hemelsluizen werden open gezet, want amper 5 minuten later was het gekras tot een tekst geworden. En de rest van het akkoordenschema was de openbaring n° 2 van die dag!
Voor ik het goed en wel besefte had ik al honderden koortjes ingezongen. Als een volleerd psychopaat bezorgde ik echter zo’n 95% ervan een vroegtijdige klinische dood, maar uiteindelijk redde ik toch Korting in de Stripclub van een halfslachtig bestaan in de volstrekte anonimiteit – de hel voor onafgewerkte liedjes. En meer moet er soms niet achter een lied gezocht worden. Toch?
Perskit
Via onderstaande link vind je de digitale perskist van Korting in de Stripclub. Je kan er het nummer in .wav, de tekst en het artwork downloaden.
Artwork
In het hart van Winston woedt een strijd. Een strijd tussen mens (ratio) en beest (emotie). Dat het logo van de band een minotaurus is, is dan ook niet toevallig: half mens, half stier. Illustratrice Elise Buntinx vertaalt dit met een rode draad die de stier moet temmen. Maar wil de stier wel getemd worden?
Het komende jaar zal Winston veel nieuwe muziek uitbrengen. Elke singlehoes toont een personage, een stuk van de minotaurus en een rood accent. Elke hoes toont de strijd van de mens om het beest in ons te temmen. Een vermoeiend gevecht dat vaker in gedachten wordt gevoerd dan in daden. Maar moeten we dat gevecht blijven leveren? Moeten we hem gewoon niet wat meer omarmen?
In totaal komen er 8 singles met dit artwork. Maar zowel de muziek als de illustraties zijn geen losstaande taferelen. Elke elke singlehoes is een stukje van de puzzel, waar het beeld en de titels elkaar zowel inhoudelijk als vormelijk aanvullen. De 8 singles vormen samen het artwork van het tweede album van Winston. En dit wordt één grote zeefdruk van de hand van Elise Buntinx!